Awen Llwyd Williams

Polisi a Chynllunio iaith

Ionawr 2010

Gan ganolbwyntio ar ddwy ardal, dangoswch sut mae mudiadau iaith yn dylanwadu ar ddatblygiad y Gymraeg.

        “Nid dim llai na chwyldro yw adfer yr iaith Gymraeg yng Nghymru. Trwy ddulliau chwyldro yn unig y mae llwyddo.” Rhain oedd geiriau pwerus yr ysgolhaig Saunders Lewis, a ddeffrodd y Genedl o’i chwsg. Y weledigaeth hon oedd y gwreichionyn i ddechreuad ymgyrchion am adferiad yr iaith Gymraeg. Yn y traethawd hwn, bwriadaf drafod ddylanwad nifer o wahanol fudiadau a deddfau tuag at ddatblygiad yr iaith Gymraeg yng Nghymru. Drwy ganolbwyntio ar ddwy wahanol ardal, rwyf am ddadansoddi pwrpas y mudiadau lleol a’u rôl yn adfywiad ein mamiaith, yna eu cymharu’n feirniadol â’i gilydd yn ogystal â mudiadau tebyg ym Mhatagonia. Gobeithiaf, wedi gwneud hyn, caf ddod i benderfyniad cadarn ar ba mor effeithiol yw’r mudiadau hyn, a pha rôl sydd ganddynt yn natblygiad yr iaith Gymraeg a’i statws erbyn heddiw.

        Fel dywedodd Saunders Lewis yn ei ddarlith radio fythgofiadwy ‘Tynged yr Iaith,’ “Fe ellir achub y Gymraeg.” Erfyn wnaeth ar Gymry i wneud safiad dros eu hiaith oherwydd gwelodd ei dirywiad yn y dyfodol. Ar ddechrau’r ugeinfed ganrif, roedd y Gymraeg yn iaith leiafrifol yng Nghymru a gwaethygu wnaeth drwy gydol y ganrif. Defnyddiais ddata oddi ar wefan Llywodraeth Cynulliad Cymru i creu’r tabl isod sy’n dangos y dirywiad yn y niferoedd o bobl sy’n siarad y Gymraeg rhwng cyfrifiad 1901 a 1991. Mae’r data yn cynrychioli Cymry 3 oed a throsodd sy’n siarad y Gymraeg.

        Ond yn y ganrif blaenorol gwelwyd y gostyngiad mwyaf arwyddocaol ac roedd llawer o fygythiadau yn gyfriol am y dirywiad hwn. Er enghraifft, roedd mewnlifiad y Saeson yn gryf yng nghanol chwyldro diwydiannol y 19eg ganrif a blynyddoedd cynnar yr 20fed ganrif. Daeth y Saeson yn eu heidiau ar gyfer swyddi yn y pyllau glo ac oherwydd nad oedd rheidrwydd iddynt ddysgu’r Gymraeg, chwalwyd ei statws. Yn ogystal, gyda mwy a mwy o gyfryngau newyddion ac adloniant drwy’r Saesneg, dechreuodd y Gymraeg ddiflannu’n raddol. Gwaharddwyd blant Cymraeg eu hiaith rhag siarad eu mamiaith mewn ysgolion oherwydd credwyd mai Saesneg oedd yr iaith uwchraddol. Rhoddwyd y ‘Welsh Not’ am wddf plentyn oedd yn cael ei ddal yn siarad y Gymraeg, paswyd o un plentyn i’r llall ac ar ddiwedd y dydd câi’r plentyn oedd â’r pren am ei wddf ei gosbi’n gorfforol. Rhoddodd y llywodraeth fai ar yr iaith Gymraeg am farciau isel y plant, anwybyddwyd bosibiliadau eraill megis tlodi, amddifadedd a safon byw isel. Gwelir yr agwedd negyddol hwn tuag at yr iaith Gymraeg oedd i’w gael yn y cyfnod hwn yn ‘Brad y Llyfrau Gleision’. Adroddiad a gomisiynwyd gan senedd San Steffan oedd y llyfrau hyn oedd yn beirniadu cyflwr addysg yng Nghymru tua 1847. Tri comisiynydd o Loegr wnaeth yr ymchwiliad, ‘run ohonynt yn siarad Cymraeg, a daethant i’r canlyniad nad oedd gan y Cymry lawer o foesau,

        “Mae moesoldeb y bobol o safon isel iawn. Mewn gwirionedd, mae anfoesoldeb yn bodoli oherwydd diffyg synnwyr o ymrwymiad moesol yn hytrach nag anghofrwydd neu hepgor dyletswyddau gwybyddus.” 

        Dywedwyd hefyd yn yr adroddiad fod y Cymry dan anfantais oherwydd bodolaeth yr iaith hynafol roeddynt yn ei siarad. Roedd popeth i’w weld yn troi yn erbyn y Cymry a dyfodol niwlog iawn oedd i’r iaith. Saesneg oedd yr unig iaith swyddogol yng Nghymru er 1536 a nodwyd hynny yn y Cymal Iaith a gaed yn y Ddeddf Uno, 1536.

        Doedd gan y Gymraeg ddim statws o fewn y llysoedd nac ym myd gwaith ac roedd Saunders Lewis yn benderfynol o newid hyn. Wedi ei ddarlith radio yn Chwefror 1962, ffurfwyd Cymdeithas yr Iaith ym mis Awst y flwyddyn honno. Mudiad ydyw, hyd heddiw, sy’n ymgyrchu’n ddi-drais dros hawliau’r iaith Gymraeg. Yn Chwefror 1963 cynhalwyd eu protest cyntaf fel cymdeithas pan ddaeth myfyrwyr brwd Prifysgol Aberystwyth a Bangor ynghyd ac atal y traffig ar Bont Trefechan Aberystwyth. Aeth y mudiad o nerth i nerth ac ym 1967 cafwyd Ddeddf Iaith gan y Llywodraeth oedd yn cynnig hawliau cyfyngedig i’r iaith o fewn materion cyfreithiol. Ond nid oedd y Cymry yn fodlon â’r hyn a gafwyd. Ym 1982, wedi cyflwyno maniffesto Cymdeithas yr Iaith, paratowyd at ymgyrch arall i gael Deddf Iaith newydd gynhwysfawr. Wedi dros ddeng mlynedd o brotestio di ddiwedd ar ran Cymdeithas yr Iaith, pasiodd y Senedd Ddeddf Iaith newydd ar y 21ain o Hydref 1993. Credaf mai hwn yw’r garreg filltir fwyaf yn hanes y Gymraeg oherwydd iddi “roi'r Gymraeg a'r Saesneg ar sail gyfartal mewn bywyd cyhoeddus yng Nghymru,”

Join now!

        Yn ôl y ddeddf hon roedd rhaid i gyrff cyhoeddus baratoi cynlluniau iaith oedd yn profi sut oeddynt am roi triniaeth teg i’r iaith Gymraeg yn y dyfodol, ac o’i herwydd, sefydlwyd Bwrdd yr iaith Gymraeg. Prif bwrpas y Bwrdd oedd gweithredu Deddf yr iaith Gymraeg 1993, a golyga hyn mai un o’i phrif dyletswyddau yw sicrhau diogelwch yr iaith drwy greu cynlluniau iaith a’r gyfer ei hadfer yn y dyfodol. Yn y cynllun iaith hwn, maent yn gofyn i gyrff cyhoeddus gydymffurfio â hwy wrth geisio cael y Gymraeg yn statws cyfartal a llwyddwyd i wneud hyn gyntaf pan ...

This is a preview of the whole essay