Yn yr aseiniad yma byddaf yn mynd i son am y ddwy theori heneiddio a set ydynt nhwn wahanol ac yn debygol a beth sydd yn bositif a negatif.

theori dadymafael a fydd pobl yn tynnu yn ol o’r ymdlymiad cymdeithasol yn natyriol gyda pobl eraill pan fyddyn nhw’n dod o hyd I oedran hyn. Pan fyddyn nhw’n dod I oedran penodol fydd nhw’n cael cyfleoedd cyfyngedig i ryngweithio ag eraill. Mae’r theori yma yn trafod bod mae pobl hun yn tynnu yn ol o’r cysylltiad cymdeithasol gydag eraill. Mae pobl hynaf yn dadymafael oherwydd llai o iechyd corfforol a cholli cyfleoedd cymdeithasol. Mae'r ddamcaniaeth ymddieithrio yn awgrymu bod colli cysylltiad â phobl eraill yn ganlyniad anochel o ddirywiad biolegol a bod yn ymddieithrio oddi wrth bobl eraill yn ymateb naturiol a phriodol. Ond mae ychydig o dystiolaeth ystadegol i awgrymu bod hwn yn rheol gyffredinol i bawb. Dadlodd hefyd be bydd pobl hyn yn dod ardraws lleihad yn y cysylltiad cymdeithasol pan bydd nhw’n tyfu yn oedrannus ac bydd nhw’n dod i bod yn unigolyn ac bydd nhw’n ddim yn canol bwyntio ar bawb arall. Dwedodd hefyd roedd en iachus i pobl hyn i tynnu allan o’r cysylltiad gyda’r cymdeithas ac bydd y theori dadymafael yn beth iachus a naturiol o heneiddio. Theori gweithgaredd Mae’r theori yma yn ddadl bod y bobl hyn angen i aros yn feddyliol a chymdeithasol yn weithredol er mwyn cyfyngu ar y risgiau sy'n gysylltiedig â ymddieithrio. Yn 1966 ddalodd Bromley, bod angen pobl hyn i ymddieithrio ond bod angen iddynt aros yn weithredol er mwyn atal ymddieithrio rhag mynd yn rhy bell. Hefyd, dywedodd nad oedd yn ddigonol i ddarparu cyfleusterau ar gyfer pobl oedrannus. Maen nhw angen cael fwy o addysg i ddylanwada i adael eu hymddygiad difater ac arferiad penodedig. Mae’n bwysig bod angen i aros actif a chadw diddordeb yn fywyd ac i fwynhau'r cwmni o bobl eraill. Mae rho ormod o ddadymafael yn gallu dod o hyd i lonyddwch a choll o sgiliau meddyliol a corfforol.