Japan heeft

Japan heeft een lopende rekening overschot in elk jaar sinds 1981, als gevolg van een oververzadiging van de binnenlandse besparingen op de investeringen. Echter, de spaarquote van de gezinnen is gedaald van 18% van het inkomen in 1980 tot naar schatting 1% van vorig jaar (zie onderste grafiek). Het kan zijn scherpe licht gestegen in de afgelopen paar maanden, maar het is vrijwel zeker lager dan in Amerika, waar de spaarquote sprong naar 5% in januari als dalende welvaart en krapper krediet veroorzaakt consumenten om zich terug te trekken.

De daling van de besparing is precies wat de "levenscyclus hypothese" zou voorspellen. Mensen willen goede verbruik over hun leven, dus tijdens hun arbeidsjaren zij minder uitgeven dan ze verdienen en accumuleren rijkdom, die zij vervolgens opnemen zodra zij met pensioen gaan. Hoe meer volk gepensioneerd zijn er in verhouding tot het aantal werknemers, hoe lager de spaarquote zal zijn. De verhouding van de Japanners ouder dan 65 tot die van de beroepsbevolking steeg van 14% in 1980 tot een geschatte 34% in 2008. Het is naar verwachting stijgen tot 49% in 2020.

De daling van de besparingen van huishoudens en de lopende rekening een overschot lijkt te worden aangesloten. Maar het Japanse spaarquote is daalt al jaren, dus waarom heeft het externe overschot nog grote weefgetouw tot vorig jaar? De lopende rekening van de betalingsbalans is de kloof tussen binnenlandse investeringen en de totale besparing-met inbegrip van die door ondernemingen en de overheid als de huishoudens. Sinds 1990 Japanse ondernemingen hebben zwaaide worden grote kredietnemers voor grote spaarders zoals ze hebben geprobeerd terug te betalen schulden. Een grote verlaging van het begrotingstekort, van 8% van het BBP in 2003 tot 2% in 2007, ook gecompenseerd lagere besparingen van huishoudens. Intussen, sinds 1990, de investeringen is gedaald van 32% tot 23% van het BBP. Als gevolg daarvan is het overschot van de besparing op de investeringen bleef groot tot voor kort.

Naarmate de bevolking blijft de leeftijd, de besparingen van huishoudens zal verder dalen en kan zelfs negatief als de gepensioneerde leven van hun grote stash van financiële activa. Als investering prijzen niet veranderen, Japan zal in tekort op de lopende rekening.

Japan meer dan het opslaan van al lange tijd gezien als slecht voor zijn eigen economische gezondheid als voor de rest van de wereld, zodat haar verdwijning lijkt goed nieuws. Het zou, indien de krimpende overschot was veroorzaakt door een stijging van de binnenlandse bestedingen, in plaats van een instorting van de uitvoer.

Ondanks een aantal pick-up van het verbruik in de afgelopen jaren, Japan de groei nog steeds veel te afhankelijk van export. De netto-uitvoer goed voor meer dan eenderde van de BBP-groei in de vijf jaar tot 2007. Het toevoegen van exporteurs investeringen kunnen leiden tot dat cijfer tot de helft. Japan niet te spenen zichzelf uit export vroeg betekent dat hij nu geconfronteerd met een pijnlijke aanpassing. Het effect op de rest van de wereld, intussen zal niet zo gunstig als de cijfers doen vermoeden.